پیام بمناسبت روز جهانـــی مـــــــــــــادر
شورای همبسته گی زنان افغانستان در المان شورای همبسته گی زنان افغانستان در المان

فرخنده وخجسته باد این روز با اعظمت که نیم از جمعیت انسانی را تشکیل ونیم دیگری را در اغوش می پرواراند ،به همه مادران خوهران برادران وجوانان ونوجوانان از صمیم قلب تبریکات وشادباش ها ی مادرانه را، به مادران عزیز وگرامی وبالخصوص به مادران گرانقدر افعانستان که در شرایط ناگوار فقر،جنگ ،بی عدالتی،خشونت، تعبض جنسی وهزاران گونه مصائب فا جعه امیز وفلاکت با ر زیست می نمایند، صمیمانه تقدیم میدارم.

ارج گذاری حرمت واحترام به مقام شایسته والای مادر همواره در دوره های مختلف تاریخ بشری در تمام افکار و نظریات فلسفی، اخلاقی،وذهبی ودر فرهنگ های محتلف به گونه ما در بهترین مظهر عشق به محبت ومهربانی وبه عنوان موجودیکه تداوم وبقای زندگی نسل بشری ضامن ان می باشد بارتاب گردیده است.

همچنانکه در سائیر فرهنگ ها ومذاهب به مقام ومنزلت مادر ارج گذاری میشودوازاین روز در اکثرکشور ها تجلیل به عمل می اید. دین مقدس اسلام وفرهنگ جامعه ما هم احترام وخدمت برای مادران را ضروری وفرض دانسته، نام ومقام مادر جایگاه بلندی معنوی خود را دارد. زیرا امروز در کشور جنگ زده وبینوا ما دران ما نه تنها بار مسئولیت تربیه وپرورش فرزندان شان را بدوش می کشدند بلکه دوشادوش افراد سائیر خانواده به و یژه در قراء وقصبات با وجود شرایط طاقت فرسا پرازدردو زحمت در کشت کار ومحصولات زراعتی ومالداری لقمه نان رابرای فرزندانشان بدست می اورند.

خلاصه اینکه ما ، در همچوموجود محبوب ودوست داشتنی تمام انسانهای روی زمین در همه ادوار تاریخ بشری بوده است.اما با دریغ درد های بی کران، که قرنها وسالهاست که جایگاه مقام ومنزلت زن «مادر» در جامعه ما برا زنده گی لازم نداشته همواره صدای حق ،عدالت در گلوی شان از طرف عقب گریان متحجر، زن ستیز ودکاندران مذهبی خفه گردیده است.

به قوانین مدنی وانسانی که در ان از تساوی حقوق زن ومرد واز ازادی های بر حق اجتماعی، اقتصادی، سیاسی وفرهنگی به گونه سخن به میان می اید اصلاء توجه صورت نگرفته ومانند کاغذ پارچه پارچه به دور انداخته می شود.

در حالیکه جهان بسوی خردگرایی وتمدن سیر خویش را می پیماند، شوربختانه دولتمندان ما توجه خود را به عقب گرایی پیشا مدرن، قرون وسطائی خرافاتی  مبذول داشته، چنانکه انفاذ قانون احوال شخصیه شعیان افغانستان در چنین شرایط که جوامع کشور های دیموکراتیک ونهاد های اجتماعی، مدنی درافغانستان حضور داشته، یکبار دیگر با منزوی زنان تقش سازنده انها را در اعمار جامعه پیشرفته ومترقی در چارچوب خانه محصور گردانیده در اسارت خویش نگهمیدارد.

ولی انسانها ، با درک ورسالت تاریخی خود وانانکه بخاطر رهائی انسان زحمت کش ومظلوم از قید ستمگران وعقب گریان مبارزه می نمایند، باور دارند یک جامعه زمانی به مدارج ترقی وپیشرفت دست می یابد که زن بمثابه مادرهمیشه خواهر وبالاخره دختر از اسارت تعبیض جنسی وخشونت رهائی یافته منحیث انسان دارای حقوق کاملاء مساوی با مردان باشد.

سپس بیائید هم میهنان عزیز وخواهران شرافتمند مادر« زن» را علاوه اینکه دوستش میداریم برای ازادی وبرابری واعاده حقوقش مبارزه نموده ، سعی وتلاش نموده ، مقام والای انرا گرامی دانسته و معتقد به ان باشیم. واز جایگاه شایسته ان حراست نموده ، فریاد عدالت خواهی را برای مادران وخواهران کشور عزیز خویش بلند نموده ودستان  استبداد ظالمانه انها را که به هر نوع هدف زدمادرمی باشد قطع ساخته واز داعیه بر حق شان تا اخرین رمق حیات دفاع نمایم.

              نسرین منصور مسوول شورای همبسته گی زنان افغانستان در کشور المان


May 10th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها